یک شبی ناخوانده مهمانم شدی

نه که مهمان، صاحب جانم شدی

در کنار ماه‌ گفتی با من از عشقی نهان

آسمان خندید یارا، ماه تابانم شدی

فرزانه جعفری

اولین برگ پاییزی که رنگ باخت، زرد شد، سرخ شدو نارنجی

اولین باران پاییزی که از ابرهای گرفته، حوالی برگ ریزان، باریدن گرفت

قفل دلم را باز کن با کلامی زیبا …

با من قدم بزن در کوچه‌های نمناک..

بر روی برگهای رنگارنگ درختان چنار و هوای ترش و شیرین که طعمِ عاشقی دارد و عِطر تو را برای من …

با من قدم بزن …

❤️

نگاهم را چو دیشب در نگاهت میهمان کردی

ندانستی دلِ شیدای ما را تو نشان کردی

نگاهت در وجود من چنان تیری به جانم شد

از آن چشمان جادویی دل ما در کمان کردی

بیاد آن دوچشمانت همه شب را سحر کردم

تو در یاد کس دیگر ، چرا با من چنان کردی ؟

به حسرت داشتم بر دل همه گیسوی افشانت

چرا آخر تو زلفت را ز چشم من نهان کردی

تو ای لیلی تو ای شیرین تو ای معشوق بازیگوش

تو در قلبت برای من خدا را میزبان کردی

فرزانه جعفری

❤️

روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق

خانه