پایتخت شعر ایران

جنون خیالت پایانی ندارد پاییز بهانه ایست، برای بارش های بی بهانه ی چشم هایم زیر آسمان این شهر ِ بی در و پیکر       دلش را برداشت و برد اما کفشهایش را جا گذاشت روی تن برگهایی که به شوق ریتم منظم گامهایش از اوج دل بریدند و فوج فوج پوشاندند تن لخت سنگ فرش های مسیر همیشگی اش را تا همراه هم عاشقی را در قاب پاییز ثبت کنند اما او بی رحم تر از آن بود که بشنود صدای نبض ِ تک تکِ برگهای ِعاشقِ تشنه ی توجّه رو به اضمحلال را .....    ...

دنیا به وسعت دیدمان بود تا لبه ی دیوار پشت بام خدا بیامرزد همسایه را نرده بان چوبی ای ساخت که از سر دیوار بالا می زد ، چشم هایم رو به جهان باز شد..... تو که باشی میشوم خلاق ترین دلداده ی تاریخ با هر لبخندت ، دشتی پُر از پروانه از دلم پر میکشد و دامان سیاه آسمان شهر، میشود زادگاه رویاهایم ، پاک و رنگانگ کوهی پر از سلسله ، انعکاسِ خنده هایم می شود و رودی روان و نا میرا ، گذرگاه نگاهم خلاقیت من، به خُلق تو گره خورده خالق حال خوبم باش... 💎💎💎 چاپ...

https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir خواب دیدم کبوتری هستم پر و بال بسته کنج قفس بی خیال از هوای آزادی بی نصیب از دمای گرم نفس آب و دانم کمی محیا بود ورد ذهنم تفکرات عبث با نسیمی وزید یاد تو و قرص ماهت ربود داس هرس خون دل های من شتک زد باز توی دشت های پر خروش طبس تو خیالت برای من کافی ست ای حضورت تهی ز هر چه هوس..... ❤️ شنیده ام پشت تپه ها دشتی است پر از شقایق های وحشی به اندازه ی تمام رنگدانه های قرمز لمیده بر گلبرگ های شقایق ها ،   رام خواستنت شده...