اثری از بانوی هنرمند آیلین محمدی _نشر حوزه مشق
می شود از خواب غفلت باز بیدارم کنی؟ عاقلی دیوانه ام سرمست و هشیارم کنی؟ هرکه عاشق شد،به شمشیر غمت رنجیده شد! می شود بر پاکی عشقت سزاوارم کنی؟ زندگی،این درد عالم سوز مارا پیر کرد! کاش برگی از جوانی هدیه به جانم کنی! حجم اندوه مرا با درد تسکین می دهی می شود آیا تو کمتر فکر آزارم کنی؟ من نهال مرگ خود را آب دادم روز و شب! دوست دارم از نهال خویش بر دارم کنی! ای خدای آسمان،من از زمینت خسته ام! می شود از زندگی،از عشق بیزارم کنی؟ تلخی قهوه نشان از فال لیلا می گرفت...
