قلم شما

نوشته ای دلنشین از بانو مهری علی عسگری(بانو)

باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش

این آتش بر جا شده را، روح و روان باش

هر چند هزاران گله از فاصله دارم

بر سفره ی دل جرعه ی آب و غم نان باش

ما هر چه کشیدیم ز رخسار عیان است

بر یوسف افتاده به چاهت نگران باش

از نیل بگیر صندوق غلتان و رها را

چون مام نبی، از پی معشوق دوان باش

از باده ی مستان دو سه جامی اگرت هست

بر ساغر ما ریز و زلیخای جهان باش.

 

مهری علی عسگری(بانو)

 

❤️

روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق

صفحه اصلی

تصویر نویسنده
فردین احمدی

3 نظرات در مورد “نوشته ای دلنشین از بانو مهری علی عسگری(بانو)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *