پایتخت شعر ایران

سحر رسید و شب بی ستاره جان می‌داد شبیه روز گذشته دوباره جان می‌داد سحر رسید و جهان مبتلا به ظلمت بود زمان میان خلاء، بی شماره جان می‌داد نشست روی زمین، آفتابِ دل مرده شبیه یک شبح تکه پاره جان می‌داد و داغ می‌شد و آن را به سایه‌ها می‌زد به سایه‌های خم و بد قواره جان می‌داد چه روزهایِ شبی را به چشم می‌دیدیم [جهان درون خودش بی اشاره جان می‌داد] نفس نبود و کسی در هجومِ تاریکی: میان یک غزل نیمه کاره ... ❤️ روزی که تنها، با خودش، سمت سفر می‌رفت انگار روح از جسم شهر...

  شهادت می دهد بی قراری را نیمکت خالی قرارهای خیالی ام 🌹 هنوزم تو غمی بر استخوانم همانقد مرهمی بر زخم جانم شدند قاتل قلبم آن دوچشمم الهی کس نبیند این چنین غم شکایت پیش هر قاضی که بردم به حکم کور چشمی، چوب خوردم دردا که امید درمانت نیست 🌹 تورامانند جانم دوست دارم تورا چون سوی چشمم دوست دارم تورا مانند آن حرف نگفته درون بغض وآهم دوست دارم تورا مانند آن ابر بهاری که بغضش ماند ودر آخر نبارید تورا چون سایه سار بید مجنون همان وقتی که مجنون را نفهمید تورامن می پرستم،دوست دارم،دوست دارم...

بیا درگیر دنیای خودت باش رها در ذهن پویای خودت باش در این آشفته بازار تباهی تو آبِ شورِ دریای خودت باش به این اندیشه کن فردا کجایی؟ کنار لحظه رویای خودت باش جهان از یادها خالی نگردد تو پس تندیس زیبای خودت باش صدایی جز ندای یار خوش نیست طنین ساز و غوغای خودت باش در این اوضاع هرز پیچک و باد درختِ پیر و افرای خودت باش جهان لبریز از این ما و من هاست رها در خویش و جویای خودت باش تمام این حکایت‌ها زبانی‌ست سکوت ناب و گویایی خودت باش جهان بی عشق تاریکی محض‌ست چراغ...

"عشقِ مدام" ای عشقِ مدام مرا با تو رازی در میان است گاهی مرا صدا کن تا در پیِ عشقت، بیابان های گرم را بگردم گاهی قلبم را بخوان تا چَشمهایم را به آغوشت وآغوشت را به آرامشِ ماه گره بزنم ای عشقِ مدام من عاشقانه هایم را،به زبانِ شعر میسرایم و همچون قوهای سرخ رود برایت آواز میخوانم دعوتم کن به خلوتی عاشقانه به خیالی سرشار از ترانه آنجا که جز نفس صدایی پر نمیزند و سکوت شِیهه میکشد مارال سیف نژاد 💎💎💎 چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،کتاب کودک، کتاب کار،ترجمه کتاب، سفرنامه،زندگینامه،نمایشنامه،فیلمنامه و... با شرایط ویژه و تبدیل پایان...

دلتنگی که وقت و زمان نمیشناسد دلتتگی دانه ای عاشق است که هر وقت دلش بخواهد ریشه میکند و سر از خاک بیرون می آورد شاخ و برگش روان میشود و به دورت میپیچد و آنگاه به فلسفه ی یکی شدن عاشقانه تو را در آغوش میکشد مهشید فرمایشیان   💎💎💎 چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،کتاب کودک، کتاب کار،ترجمه کتاب، سفرنامه،زندگینامه،نمایشنامه،فیلمنامه و... با شرایط ویژه و تبدیل پایان نامه ارشد و رساله دکتری به کتاب با بهترین شرایط و اکسپت مقاله همایشی، کنفرانسی در یک هفته در انتشارات بین المللی حوزه مشق به مدیریت دکتر فردین احمدی https://hozeyemashgh.ir

دنیا به وسعت دیدمان بود تا لبه ی دیوار پشت بام خدا بیامرزد همسایه را نرده بان چوبی ای ساخت که از سر دیوار بالا می زد ، چشم هایم رو به جهان باز شد..... تو که باشی میشوم خلاق ترین دلداده ی تاریخ با هر لبخندت ، دشتی پُر از پروانه از دلم پر میکشد و دامان سیاه آسمان شهر، میشود زادگاه رویاهایم ، پاک و رنگانگ کوهی پر از سلسله ، انعکاسِ خنده هایم می شود و رودی روان و نا میرا ، گذرگاه نگاهم خلاقیت من، به خُلق تو گره خورده خالق حال خوبم باش... 💎💎💎 چاپ...

رفت؛ که روشنایی ببخشد به روزِ تار که زخم های درختانِ جنگل را ببند که پاک کند زمین را که برچیند علف های هرز را و برای فرو رفتگی های چهره‌ی ماه، التیام شود. که جَلا بدهد بر آسمان که ندایِ آمدن بخواند بر کهکشان که بشویَد، غبار و آلودگیِ ابرها را رفت؛ که رکاب بزند تا مزرعه‌ی آفتابگردان که لاکِ سرخ بکشد بر سرِ گندم زار و بافتِ گیسوانش را بشِکافد در باد! رفت؛ رفت و دور شد آنقدر که به ارمغان بیاورد استشمامِ تنفسِ طلوعِ آفتاب را !.. 🌹🌹 با تو ستارگان در نهایتِ این شبِ تیره و...

🌻🍃🌻🍃🌻🍃🌻 کویر گشته ام گهی به شوق تو، سراب نه به احتضار رفته ام،نرفته ام به خواب، نه! به لرزه خو گرفته ام به های و هوی بادها شکسته دل شدم ولی،نگشته ام خراب، نه! چو زورق شکسته ای میان موج رفته ام خانه به دوش گشته ام،خانه به روی آب، نه! غزل سروده ام درآن، نشانی مرا بگیر به قدر چند برگه شد، به قدر یک کتاب،نه! شبم به صبح می رسد به روشنی به آفتاب و صبر می کنم کمی،نمی کنم شتاب،نه! به لحظه، های عمر خود شعر حواله میکنم؛ که مست شعر می شوم، به جرعه ای...

زیر لب به اره ماهی گفت : تو برو...خودم تُنگ شکسته م رو درست میکنم! اره ماهی دیرش شده بود و خونواده ش منتظرش بودن...ازش خداحافظی کرد وگفت : من فردا برمیگردم و رفت! ماهی قرمز کنار تُنگ شکسته ی خوشگلش نشست و گریه کرد...اما بی فایده بود باید می رفت چون میدونست دیگه نه میتونه مث قبل تو تُنگش بمونه , نه میتونه به اره ماهی دل خوش کنه که مراقبشه... یه بوسه با لبای قرمزش روی قسمت شکسته شده ی تُنگش زد... این همون جایی بود که بخاطر اره ماهی شکسته شده بود تا از تُنگ بیرون بیاد!...