پایتخت شعر ایران

بیا درگیر دنیای خودت باش رها در ذهن پویای خودت باش در این آشفته بازار تباهی تو آبِ شورِ دریای خودت باش به این اندیشه کن فردا کجایی؟ کنار لحظه رویای خودت باش جهان از یادها خالی نگردد تو پس تندیس زیبای خودت باش صدایی جز ندای یار خوش نیست طنین ساز و غوغای خودت باش در این اوضاع هرز پیچک و باد درختِ پیر و افرای خودت باش جهان لبریز از این ما و من هاست رها در خویش و جویای خودت باش تمام این حکایت‌ها زبانی‌ست سکوت ناب و گویایی خودت باش جهان بی عشق تاریکی محض‌ست چراغ...

همیشه بر این عقیده بودم که اتفاق‌های درست در مسیر زندگی، در زمان مناسب برای انسان رخ می‌دهد. در لحظه‌ای که تمام توانایی و ذات وجودی انسان پذیرای تحول و پیشرفت است. مثل همه‌ی اهالی شعر و واژه و خلقت زیبایی، که سرنوشتشان با قلم عجین شده، من کمترین نیز دوران طلایی ابتدایی و متوسطه‌ را به شوق زنگ انشا و تشویق مدرسه و اداره‌ی آموزش و پرورش منطقه طی کردم.  بنا به شرایط و قانون آن زمان تاهل باعث شد دبیرستان را به صورت شبانه بخوانم. مادر شدن را به ادامه‌ی تحصیل آکادمیک ارجحیت دادم ولی هیچ وقت از...