اثری از بهاره نوروزی سده از شاعران انتشارات حوزه مشق
بادها فقط رسالت داشتند به گرده افشانی گلها دامن بزنند و آبروی ریخته شده درختها را جارو اما همیشه بیپناهی کاغذهای مچاله شده را رفتگرهایی میفهمند که با صدای بلند ترانهای از هایده میخوانند و سلام میکنند به کودکانی که با پاهای برهنه، کوچهها را میدوند میدوند میدوند و هیچ کجای زندگیشان اندوه برهنگی امروزشان را از یاد نمیبرد سلام ای خیابانهایی که اختهگیتان را از کلاغها جار زدهاند ای بوقهای یکسره و پشت سر هم ای چراغهای قرمز که سلانه سلانه کودکان فال به دست را هدایت میکنید ای خانههایی که زنان حبس شده را در آغوش گرفتهاید من...