پایتخت شعر ایران

یک شب منظره ای چنین زیبا در خواب دیدم که در آن آزاد و رها میدویدم در آغوشِ چمنزارانِ سبز🌱 فارغ از قید و بند روزگار مانند پرنده ای که از قفس آزاد شده سبکبال و آسان میدویدم و نغمه ی خوش طبیعت نوازش میکرد گوش مرا گویی که از رنجی بزرگ رها شده بودم و خوشبختیِ قشنگی مرا به سمت خود فرا می خواند و من با هر قدم به آن رستگاریِ عظیم، نزدیک تر میشدم حسِ خوبِ آن رویا، هنوز در یادِ من زنده است و من، یقین دارم که روزی، آن خوابِ شیرین، تعبیر خواهد گشت آزاد...

"تا به حال شده؟" تا به حال شده عاشق بِشَوی؟ مَحوِ او،مُحتاجِ او بِشَوی تا به حال شده دل به دست او بِدَهی؟ دست به تو نَدَهَد،باخت به او بِدَهی تا به حال شده از فَرطِ نیاز به او نیازمندتر از فُقَرا بِشَوی؟ تا به حال شده برایِ دیدن او از خیابانی،دُعا دُعا کُنان رَد بِشَوی تا به حال شده از فکرِ تو رَد بِشَوَد؟ مثلِ یک غَریبه،از کنارِ تو رَد بِشَوَد تا به حال شده حسِ خود را،نَشناسی؟ به خود بیایی و بفهمی،نسبت به عشق دیگر حَسّاسی تا به حال شده از عشق به دَرد بِرسی؟ به مرگ در...

شب درسکوت وماه فراسوی حیرت است گویی جهان تهی زتجلّی طلعت است بی وقفه است هق هق خاموش قلب من بی شک زمان تبانی تقدیر وحسرت است اینک امید به بستر پرمهرخویش خواب غم آشنا وزنده دار شام غربت است صدها نوشته های نخوانده ز التهاب شمعی حزین نفس به سرا؛نور ظلمت است رخسار یار پرتو فکنده به آسمان دل درخفابه منظرش مبهوت صحبت است باهر بیان اشک ملازم شده ولی اقرار عشق سهل به قاموس خلوت است باید چگونه فاش کنم سِرِّ ناب خویش شب رفت ودر پی اش فلق را به نوبت است تکرارهرشب است غمِ هجروعشق یار...

زمانی رسیده بود که قلم را هم مَحرم نمی دانستم، آخر سکوتم را می شکست و هیاهوی دلم را بر دل کاغذ می پاشید. قلم را به کناری انداختم تا جوهرش خشکید و قلم پوسید. امروز قلمم از همیشه غمگین تر است چرا که امروز روز قلم است و قسمت قلم من باز هم غم تنهای و درحسرت نوشتن. قلم پر احساسم بیا که باز هم بغضم شکسته ی وجودت را از جوهر اشکهایم پر کن و جان تازه بگیر، برقص بر کاغذ تا از رقصیدنت قلب من جان تازه ای بگیرد فرفری هایم اموج تازه ای بگیرد، جاری کن ذهنم...

خانه‌ای آن طرف دریاهاست که در ساحلش نشسته ام و به دور‌ دست‌ها می‌نگرم به آن خانه به تمام خاطراتم که آنجا جا ماند... هنوز صدای خنده‌هایت در گوشم طنین انداز است گرمای آغوشت را هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد در آن زمستان طاقت فرسا جزیره‌ی سبز سینه‌ات همچون تنوری داغ بود به راستی از چه جنس بود آن همه گرمی آه فراموش کرده بودم شبی گفته بودی عاشقم هستی و من بیخیال از هرچه ....! باور نکردم آری....گرمای آغوشت از حرارت عشق بود عشق آتشین که با ندانستم کاری خود از خود محروم کردم و الان حسرت آن روزها را...

تو هر شب مستی و در عالم خود کنارمی ، گویی نیست حضورت مثل پیچکی تنها پیچیده ام در عالم تو نمیدانم یه حس گنگ چیزی شبیه پتک میکوبد بر قلبم نمیدانم کیست ... ؟ این حس مبهم نمیدانم چیست ... ؟ بیاد آور که میگفتی تکیه کن بر من آه ای دل غافل تکیه کردم و باز خنجر پشت خنجر ... ! مریم اسماعیلی             ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات اساتید،مربیان، معلمان و دانشجویان به کتاب تبدیل پایان نامه کارشناسی ارشد به کتاب  تبدیل...

خسته ام از تمام حادثه‌ها خسته از راه‌های ناهموار روزها انفجاری از دردم شب پر از فکرهای تیره و تار غرق در اضطرابی از ترسم مثل محکوم زیر چوبه‌ی دار گیج و منگم اگر چه می‌دانم این زمستان نمی‌رسد به بهار آسمانم همیشه بارانی‌ست روز و شب‌های زندگی سرد است هیچ راهی برای رفتن نیست هر رفیقی که مانده نامرد است روی دوشم صلیب تنهایی‌ست چهره‌ام زیر بار غم زرد است چشمهایم همیشه خیس از اشک سینه‌ام آشیانه‌یِ درد است نا‌امیدم به راه‌های فرار دور تا دور من فقط سنگ است اعترافات من که اجباری‌ست مُهر پیشانیِ شما ننگ است...

گوی تابان خورشید در فضای وطنم نور می‌پاشد نوای آهنگی خوش‌نواز از لابلای پرچم سه رنگم سیال‌وار در هوای دلم پر می‌کشد نوایی دلکش و گیرا پیچیده در گوش روزگار چو ایران نباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد سیده رقیه(افسون) هاشمی         ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات اساتید،مربیان، معلمان و دانشجویان به کتاب تبدیل پایان نامه کارشناسی ارشد به کتاب  تبدیل رساله دکتری به کتاب  مشاوره، نگارش و تدوین پایان نامه و رساله در رشته های علوم انسانی و اسلامی استخراج...

  بوی دلتنگی اسمش را نمیدانم! گاهی اواخر زمستان است و تو به فکر بهاری! به فکر عید و بوی تازگی خاک و برگ درختان را حس میکنی! شاید تمام این بوها را در جایی از مغزت ذخیره کرده ای که امروز دقیق آنها را به یاد می آوری بدون اینکه اکنون رویش گیاه و شکوفهای باشد ... فقط یخ است و سرما ایکاش میشد همان قسمتی از مغز را که تمام این بویهای خاطره ساز را ذخیره می کند از کار انداخت! نمیدانم آن زمان چه اتفاقی خواهد افتاد، فقط میدانم از دلتنگیها کاسته می شود وقتی دیگر بویی...

مگر می شود عاشق باشی و حال خوش معشوقت اولویتت نباشد؟! مگر می شود عاشق باشی و تلاطم نگاه معشوقت را نشناسی؟! مگر می شود عاشق باشی و سد ادعایت نشکند؟! مگر می شود عاشق باشی و ذره ذره غرورت له نشود؟! مگر می شود عاشق باشی و مرهم زخم معشوقت نباشی؟! مگر می شود عاشق باشی و جلا دهنده ی روح و روان معشوقت نباشی؟! مگر می شود عاشق باشی و دلتنگ لحظه به لحظه ی بودن معشوقت نباشی؟! مگر می شود عشق باشد و تو باشی و من باشم و پیچک های حیاط خلوت خانه در کمال آرامش...