پایتخت شعر ایران

" حدود غم را زن مشخص می‌کند" این منم من یک زنم کنش‌های روزگار خلاصه در من است! تمام حقایق‌ها گنجانده در آغوش ِ من است! جهان از فهم ِ هجای وجودم پا پس کشیده است! این منم که با یک لبخند ساده حدود غم را مشخص کرده است! زن پشت وقفه‌های غریب است از پس سالیان ِ رنج‌ها موهایم به سپیدی نشسته است! از ترس سخن‌چینان رنگ به کام موهایم نشسته است! هنوز هم خیال پروانه‌ای شب‌ها روی بالشت ِ من است! مژگان‌_قمری   ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات...

لبریز شده ام در هجوم کلمات در انفجار حرف های گفته و نگفته پر و خالی ام به مانند توپ گرد دست پسرک بازیگوش مرا به هر طرف به هر نقطه و به سقوط تنهایی پرتاب کرده اند و محکوم شده ام به این تنهایی و رنج در ازدحام لبخندهای مداوم فقط ادامه داده ام: گوش هایم پر اند پر از خفگی پر از حرف های کشنده مغزم رو به انفجار است از شلوغی گیج کننده اش در رویاهای مانده ورفته خود اسیرم تمام حرف ها دردها فکرها همه و همه را توی واگن های قطاری می چیدم و از...

این زندگی چه سخت است، مردن بگشته آسان در حسرت رسیدن، مردیم در این بیابان نه همدمی نه یاری،با ما کند مدارا ما را فریب دادند، در کالبدی چو انسان شبگرد کوچه هاییم،بی کس رها شدیم ما در کُنج غم نشستیم،در گوشه ی خیابان ما با هوس فریبیم، دلهای عاشقان را ما دزد عشق بودیم،چون کودکان شیطان دلهای ما شکستند، ما را اسیر کردند این مردمی که گویند از عدل و داد وعرفان سوته دلیم چو آتش،باران روی گونه در پشت خنده هامان،غم بود و چشم گریان ما را عذاب دادند ، با ترسِ از جهنم حاشا از این دروغی،...

کیفر((درنگاه نافذچشمان توغرق در دنیای دیگر میشوم تو تبسّم میکنی من محو در شعله های زرد آذر میشوم باکلامت مسخ می گردانیم مثل باران پرطنین ودلکشی تو سخن می گویی و من ناظر انسجام دُر وگوهر میشوم طیف احساس نوین قلب من از فروغ نازنینت مملو است حال خوبی دارم‌اما جان من تا که باشی ناب ومحشر میشوم دوریت چون انعکاس آذرخش رعشه بر جانم مداوم‌میزند بی تو محبوسم به بند التهاب گوئیا محکوم کیفر میشوم دستهایت رشته میثاق را میزند پیوند با دستان من از نفوذ هُرم عشقت بی امان باترّنم مهر پرور میشوم تو برایم شعر میخوانی چه...

دستانم را جا گذاشته ام در یک خاطره ی دور و حتی لبخندم را نیز آنجا رها کردم و یاد آن لحظه ی آخر هر شب با من همراه است هرچند همه خوابند دلتنگی من بیدار است . کاش بایستد این زندگی من دراین ثانیه ها مچاله شده ام دیگر یاد رفتن بی خداحافظی اش........   نسرین شهبازی     ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات اساتید،مربیان، معلمان و دانشجویان به کتاب تبدیل پایان نامه کارشناسی ارشد به کتاب  تبدیل رساله دکتری به کتاب  مشاوره، نگارش و تدوین پایان نامه و...

پنج تن به نام آنکه بر ما زندگی داد عروج قطره را تا انتها داد به نام آنکه هستی را به ما داد محمد را و قرآن را به ما داد به نام آنکه ابر و باد و مه داد علی و ذوالفقارش را به ما داد به نام آنکه چشم‌ و دست و پا داد شکسته استخوان زهرا به ما داد به نام آنکه عرش و کبریا داد حسن را بهترین هدیه به ما داد به نام آنکه سرخی را به گل داد حسین را تا قیامت زندگی داد   محمدرضا قهرمانی     ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین...

« روزی که تو صدایم میکنی» می دانم روزی که تو صدایم می کنی وقت نمی کنم چراغ اتاقم را خاموش کنم و با لبخند عکس هایم بر دیوار خانه خداحافظی کنم ! حتی وقت نمی کنم یاداشتی بنویسم که رفته ام و کنار آینه بگذارم ! وقت نمی کنم یک بار دیگر خواب مادرم را ببینم که دارد کفش های مدرسه ام را به پایم می کند و نام کسی را بنویسم که در کوچه های کودکی ام گلی به دستم داد که همه عمر دنبال عطرش بوده ام و خوب می‌دانم وقتی تو صدایم می‌کنی دیگر کسی صدایم...

عاشق نشو عاشقی بده به خدا دیونس هرکی دل بده آخه چرا آدم عاشق میشه عشق تیشه می زنه به ریشه عشق افسارتو میگیره به دست یه بار عاشق میشیُ هزارشکست بلایی سرت میاره خاطرخواهی که می گی صدرحمت به تنهایی دم عشق گرم که فهموند درد چیه فهموند دل فقط برای بازیه اشتباهی زندگی یعنی همین یعنی یه طوفان سختی درکمین یعنی حال خوشتو بدی به غم یعنی به جای غذا،خوردن سم   پروین شعبانی منفرد     ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات اساتید،مربیان، معلمان و دانشجویان به کتاب...

ساحل و تنهایی غم آگین عشق ناکامم پریشان داستانی بود. نگو ازعشق ای جانا که فرجام بی سرانجامی. غریب و بیکس و درگوشه ی ساحل به دردت باز می نالیم دلی خوناب و سردرگم بجز امواج دریا و دل محزون، میداند چه کردی با من و این قلب صد‌ پاره نهم سرروی زانویم همی بندم دوچشمم را که شاید بازبرگردی به رویایم مرادم میدهی درخواب؟ نکن بازی تو باجانم سکوتم رابیا بشکن توبالبخندچشمانت ولی افسوس هزارافسوس دلِ ما ماند وچشمانی پرازاندوه ردپایت بروی ماسه ها دردیست که میکارد وجودم روزوشب ازنای خود هنگامه می نالد مرادریاب نازک تن نوازش کن...

باید این شاخه ی گل را سر خاکش ببرم دل خود را به کنار دل پاکش ببرم به دل هر که نیت کرده تفأل بزنم بوسه بر گردن و زنجیر و پلاکش ببرم باید امشب بتوانم به خودم برگردم سر به پیراهن خونی، ته ساکش ببرم دارد از گوشه ی سنگر به دلم می‌آید که خودم را سر راهم سر تاکش ببرم بخورم مست همان ها که خودش می‌نوشید سر سلامت جهت قلب دو چاکش ببرم بپرم چلچله وار از وسط چله ی تیر نکند سر نگذارد که به لاکش ببرم دلتان نشکند ای قافله ی بی تردید *آمدم دسته...