اثری از بانوی هنرمند نازنین نوری _نشر حوزه مشق
شده باران بزند خیسِ نگاهی بشوی شده دلتنگِ غمِ سرد و سیاهی بشوی؟ شده در خاطره ای غرق شوی تا به سحر هی تقلا کنی و زخمی آهی بشوی؟ شده بغضَت ببَرد، حالِ خوشت را به فنا خُرد گردی، تهِ ویرانه ی چاهی بشوی؟ شده درگیر شوی با دل و عقلت یکسر خسته ی آتش و احساس گناهی بشوی؟ شده زنجیر شوی با نِگهی خون آشام پیرگردی وُ اسیرِ دل ماهی بشوی؟ شده هی شعر ببافی وُ غزل نخ بُکنی تا سبک گردی و مثل پر کاهی بشوی؟ آه! این راه، پر از حادثه ی جانکاه است میبرد پیش که...