پایتخت شعر ایران

ای کاش آخرین برگ از دفتر آذر را که ورق میزدیم ننه سرما با پدر بزرگ ها و مادر بزرگ هایمان بر سر کرسی، سفره ای یلدا را چیده بودند یک طرف سماور با قوری گل قرمزی و چای دبش یک طرف انار و هندوانه و خرمالویی تازه چیده شده از حیاط رو به رویی ایوان از طرفی تخمه و آجیل و جمع شدن تمام فامیل دور میز کرسی ،خند ه های از ته دل خاطرات و شعر و بزم پایکوبی که سرمایی زمستان رو به بهار تبدیل میکرد زیر چشمی نگاه کردن دختر و پسرهای جوان فامیل بهم و...

  دلم را به بال پروانه ای خوش میکنم که آزادنه بر گل برگ های خوش نقش و نگار به پرواز در می آید ... به آبی زلال آسمان و کوچ دسته جمعی مرغان مهاجر که برای نیایش آفتاب بهار به جستجوی روزنه ها می اندیشند... به غروب آفتاب که پشت کوه های برف نشسته به انتظار طلوعی دوباره می نشیند ... به خنده های معصوم کودکی که شادمانه به بازی قاصدک ها به تماشا نشسته است... من دلم را خوش میکنم به تماشای این جهان هستی و باور دارم روزی فرا خواهد رسید که همه چیز از نو متولد...

زن ها می‌توانند در اوج دلشکستگی موهایشان را ببندد و نقابی از جنس خنده بر چهره کنند و تمام طول روز به خانه تکانی آشپزی و بزرگ کردن فرزندانشان بپردازند می‌توانند با بغض در گلو به بستر بروند و در سکوت آرام اشک بریزند زن ها می‌توانند مردانه در زیر بار سختی ها و غم ها ایستادگی کنند و در نهایت ضعیفه خطاب شوند... نسیم یاقسمت 🙏🏻🤍🧿     🌹🌹🌹🌹🌹   سختی زندگی ما آدما از اون جایی شروع شد که زندگی ساده و  روزمره ای همه ای ما شد ی زندگی لوکس و  چشم و هم چشمی انگار از...

کوله بارم را از خستگی ها حسرت ها و آرزوها  که داشتم پر کرده ام پاییز از راه می‌رسد . آغوشم را برای برگ های زرد و نارنجی درختان هزار رنگ جادویی با صدای دلنشین خش خش برگ های جدا افتاده از درختان سر به آسمان کشیده میگشایم برای بوی اول مهر، برای قطره های زلال باران پاییزی، برای نسیمی که از شرق می‌وزد و ننه سرمایی که قبل از آمدن زمستان انار هزار یاقوت را به سوغات می آورد. دلم را خوش میکنم برای آمدن شب یلدایی از قصه های لیلی ومجنون و حافظ و عشقش به شاخه نبات ...