پایتخت شعر ایران

نوای خزان قهوه ی چشمهای مشرقی ات پشت شیشه، در امتداد غروب زیر  باران  تند  آبان ماه یا که گرمای تیر ماه جنوب هر کجا چشمهات می رقصند فصل هایم بهار  و  پاییزند شعرهایم  به اعتبار  دلت از غم  و انتظار  لبریزند لحظه هایی که با تو فردا شد خاطراتی به وسعت جان بود روزهایی که بی تو... نه... هرگز بی تو ماندن به حرف،آسان بود در کنار  دلت  شکوفا  شد غنچه های ترانه و پیوند صبح ها از نوای ساز و سرود شبمان از ستاره و  لبخند عصرهای قدم زدن ، بی تاب روی آواز خسته ی پاییز خش...