پایتخت شعر ایران

ای به قربان توکه، دل دررهت شد ناگزیر امدی ازراه دور، دل را ربودی نازنین من ندانم که چه شد، دل دادم وعاشق شدم گرتو خواهی جان دهم، درراه این عشق وزین عشق ازره امدومن را چنین دیوانه کرد من فدای عشق تو، زیبای من، پاک و متین هرشب وروزم، نگاه مست تو باشد برم ای که چشمانت شده، ماه شبم روی زمین آشنای دورمن، خورشید من دراسمان مهرتو تابد به قلبم، بی صدا وبی طنین دین ودل را داده ام، به هرنگاه چشم تو ای که هرچه درتوست، دراین جهانم بهترین شبیه زندگی دوست دارم، نگاه هرشبت را وجود...