پایتخت شعر ایران

ریتم🎼🎸 مینوازد مرا به ریتم،آنکه سازم را کوک می‌کند دل به فرمان کوک او،جهانم را بلوک می‌کند در حضور او دلم چه بی پناه،عاشقانه است هرنفسی که می‌زند،نفسی بمن روانه است هر نوای لطیف او،مرا سرمست می‌کند نت موسیقی ام مرا به جهان بست می‌کند ازنگاه عاشقانه او،جهانم پر ترانه می‌شود برای بودن با او،همین یک نظر بهانه می‌شود با طنین صدای من شب او،از ستاره لبریزه همینکه خوش باشم برای او،بهتر از هرچیزه دل به زخمه اش دادم،که هرچه هست از او دارم بزن مرا بزن،که با تو دلخوش و امیدوارم من کِه هستم بجز چوب صیقلی و سیم...

((بالاتر)) آمدم پایین که بالاتر شوم در صف دلدادگان اختر شوم آمدم پایین برای بندگی درس‌های زندگی از بَر شوم قول دادم در مکان زندگی با پیام آشنا بهتر شوم فتبارک گفت و شد آدم نما کار او بوده است که من محشر شوم قصه رسوایی ام در عرش شد آمدم پایین تماشاگر شوم مالک دنیا برایم خلق کرد یک جهان را تا که من گوهر شوم سهم من روی زمین یک جسم بود آمدم روی زمین هاجر شوم آمدم روی زمین ارزش کنم نه برای ارزشی داور شوم صاحب هستی فراهم کرده بود تاکه من روی زمین مادر شوم...