پایتخت شعر ایران

همتای یکتا در زندگیمان انسان هایی هستند منحصر به فرد انسان هایی که حسی خاص را برای ما حیات میبخشند انسان هایی که حتی حواس پنجگانه ی ما نیز با آنها خو گرفته و با نزدیک شدن به آنها برانگیخته میشود اگر کور باشی بویشان سیستم بویاییت را نوازش میکند اگر لمسشان کنی ضربانت ضربانشان را در آغوش میپیچد و صدا زدنشان برایت از هزاران چه چه و دستان بلبلان خوش تر میاید اسمت بر زبانشان قشنگ تر شنیده میشود اشک هایت در کنارشان رنگی تر است لبانت در کنارشان خندان تر و روانت در کنارشان آرام تر است احساس...

حتما خیلی از ما در صحبت هایمان با جمله ی "خب، یکم از خودت تعریف کن ؛ خوبی ؟ حالت خوب است ؟ زندگی را چطور سر میکنی" روبه رو شده ایم !! آن چند ثانیه ای ک تو را با فشاری شدید در خودت پرت میکند !! و تو را به یاد آنچه ک بر تو گذشته است می اندازد درونت ناراحت است اما با لبخندی گیرا بر لبانت میگویی " شکر خدا، خوبم، زندگی جریان دارد !! همه چی عالیست" !! چ ساده و ناراحت کننده !! کشف خود همیشه عجیب بوده است !! همه در نگاه اول...