اثری از مریم نیک پور از هنرمندان انتشارات حوزه مشق
جهان همان وجود خودم بود تولد از پی تولد و عبور از فکری به فکری و طناب از پی طنابی.. من دستان رفتگری غیور بودم که قلبش پینه بسته بود و جیغ زنی بودم که خستگی اش برق می انداخت فضای خانه را .و سفر نرفته ی نوجوانی بزک کرده ای بودم که جوانی از راه نرسیده را حلقه آوایز میکرد .و اندیشه ی بزرگ کودکی نوپا بودم که خدا را میجست ...سالهاست ما پشت به خودمان دویدیم ..همه من بودم همه ما بودیم . نجات دهنده من بودم..من خواب بودم و سرزمین من را آب میبرد ...بیدار شدم و...
