پایتخت شعر ایران

من ، تورا میخواهم با قلم موی، واژه هابرستون کاغذ بکشم من باچشمانی بسته ،تورا چون نقش تابلویی کم نظیر بکشم تو رودی وسمت من جاری؛ تو کوهی وتکیه گاه من تو یاسی، نرگسی ، نیلوفری، تو همان اقاقی در دشت دامن من تو هوایی، نفسی، نفس من؛ توبیدی وسایه ات پناه من تو نسیمی،نسیمی رقصان ؛ میانِ موج موهاوطنازی اندام من تونوری، طلوعی، طلوع یک خورشید درچشم و جان من تو ترانه ای،شعری،فلسفله ای، نُتی ؛بنواز بر پیانوی احساس من تو عطری، عطر عشق، تو خودِعشقی ، عشق تو بگو برام ، بنویس از خودِسرنوشت فرحناز بحرینی    ...