پایتخت شعر ایران

تورا بسیار دوست میداشتم هرچند میدانستم به خنجری در قلبم میمانی که تاابد باید آن را با خود به این سو و آن سو بکشانم و هرگز اثری از درد و‌جراحت بر چهره نیاورم مبادا کسی از ناله های قلب سوخته ام ندایی به گوشش برسد… آه که زندگی در پس هر گذری هرچند تورا از من دور و دور تر کرد اما هرگز نتوانست دلیل اولین تپش های این قلب زار و خسته را از یاد من ببرد… باشد که تا ابد در قلب منحوس و تاریک من مجبور به حبس باشی و ندانی که یادت پس از سال...

به آدمی فکر کن که روز ها بیدار و شب ها خواب ندارد… به زنی فکر کن که آخرین نامه معشوقه اش در اداره پست گم شده … به پسر بچه ای که کادوی تولدش آن چیزی نبود که آرزو میکرد… و به منی فکر کن که بی تو روز ها و شب ها بیدارم… و نامه ها و پیام هایم انگار اصلا به دستت نمی رسند… و شب های تولدم هیچ گاه تورا نداشته ام…. به من بگو برای این همه اندوه یک زن کافی است؟! فاطمه نوری     ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir...