پایتخت شعر ایران

سر انگشتان دستم از سنگینی کلماتیِ که از دهانم خارج می شوند متورم شده بر کلمات لمس شدهء بی نشانم علامتی از سر شیطنت می زنند کلماتی که در فضا پخش می شوند و همچنان درد تولید می کنند سر انگشتانم اشاره موهومی بر لحظاتی که تا دیدگانم بالا آمده و رویشی که از سر نادیده هایم داشته ام و اشاره ای به تاریکی هایی که در خود ترک خورده اند و لابه لایهء هر کدام از ترک ها جهانی را فرو بلعیده اند اینگونه اند مافیایِ کلمات فاطمه تیمورلو       ❤️❤️  روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه...