پایتخت شعر ایران

جهان خواب است... جهان خواب است زمان خواب است به دلها وهم و تردید است شکایت ها ز ترس دل و بیداد از غم یار است کجا یاری کجا یادی کجا آن یار بازاری که با چشمان جادویی بیارامد دل ما را کجا آن چشم آهو که پر از دیدار پروانه ست کجا آن خانه آبادی همه در وهم بیداری همه در کنج ویرانی...‌ جهان خواب است و دل خواب است و خواب آلوده ی رویاست... شهناز عیدی وندی( دریا)     از قلم تا جاودانگی... با شما! انتشارات حوزه مشق با عشق به کتاب و باور به استعدادهای این...

مُردیم در سکوت مُردیم در فریاد افسوس اینبار هم جان دادیم به دست باد روز از نو و روزی نو دردایره تکراریم از حادثه جان بردیم اما... در زیر آواریم.. نه شور در قلبی نه ذوق در چشمان فریادو سکوت هردو شد ناله و وا افغان رگبارِ ابر و تیر جان دادن آدم ها پژمرد گل سرخی از سوز دل و غم ها ای عدل چه بی دادی ای راه چه بی راهی ای قله نشین جاه خود بیخود وخودخواهی... شهنازعیدی وندی(دریا)