پایتخت شعر ایران

مُردیم در سکوت مُردیم در فریاد افسوس اینبار هم جان دادیم به دست باد روز از نو و روزی نو دردایره تکراریم از حادثه جان بردیم اما... در زیر آواریم.. نه شور در قلبی نه ذوق در چشمان فریادو سکوت هردو شد ناله و وا افغان رگبارِ ابر و تیر جان دادن آدم ها پژمرد گل سرخی از سوز دل و غم ها ای عدل چه بی دادی ای راه چه بی راهی ای قله نشین جاه خود بیخود وخودخواهی... شهنازعیدی وندی(دریا)       از قلم تا جاودانگی... با شما! انتشارات حوزه مشق با عشق به کتاب و باور...