پایتخت شعر ایران

نگاهم گفتارم رفتارم بوی فقر می دادند با هر دوستت دارمی که می گفتم تصورش از من بد بخت تر می شد صدایم آغوشم بودنم همه ی این ها جزیی از فقر بودند با هر دوستت دارمی که می گفتم نفرتِ دلش بیشتر می شد حالا التماس و اصراری در چنته ام ندارم یا توقع و گلایه ای در خلوتِ دلم اما فقر به حقیقت نزدیک تر است و حقیقت در انتهایِ رهایی ست و رهایی سکوتی ست بر زبان ذهن ! . سامان ساردویی   ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل...