پایتخت شعر ایران

https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir فراموش مکن منی را که در خلوت نشسته به کنجی در پس زمینه ی خاکستری ذهن در ارتفاع نگاهت استاده تا بخوانی اش به همآغوشی یادت باشد منی را که در این یادداشت های شلوغ چنبره زده روی آشفتگی واژه ها و دست به دامان  استعاره ها هراسان از روزها و فاصله ها فرو رفته در غربتی بی انتها رنجی سترگ از گوشه های چشم بیرون زده جیغ می کشند چروک ها سر دوراهی گذشته هنوز خاطره ها در ترددند میان اشک ها و لابه ها منی قهقهه می زند در آن سوی دلمردگی ها بی توقف می گذرد...