اثری از پروین جاویدنیا از شاعران انتشارات حوزه مشق
«شاه بی مثل» وقتی که میآید شمیمی از فراسوها گل میکند هر بار نرگس زارِ گیسوها در وصف تو صد دفتر هستی کم آورده دلدادهاند آری قلمها و قلم موها پر کرده عطرت آسمان شهر را یک سر شرمندهاند از عطر تو هر بار شببوها سر میرسد ابری که دلتنگ است و بارانی سر میروم در حرکت و تاب و تب جوها در بال بالِ هر کبوتر میشوم عاشق دور از شلوغیها و فارغ از هیاهوها دل میرود از دست در صحن تو صدباره در رفت و آمدهای خادمها و جاروها دستم بگیر ای شاه بی مثلِ خراسانی دستم بگیر...