پایتخت شعر ایران

سایه‌ی امن پدر به شوق دست‌های مهربانت پدر جان دلم آرام می‌گیرد به جانت پدر جان تو تکیه‌گاه روزهای سخت زندگیمی به زیر سایه‌ات آسود جانم پدر جان نگاهت آسمانی بی‌غبار و مهربان است خدا را شکر دارم آسمانت پدر جان اگرچه ازغم ما چین نشسته بر جبینت هنوزم استوار است این جهانت پدر جان برایم عشق را معنا نمودی با حضورت چه خوشبخت است فرزندت پدر جان امیدم، تکیه‌گاهم، بلند باد سایه‌ات دعا باشد همیشه بر زبانت پدر جان سلامت باشی عمرت بلند باد پدر جان پدر آیینه‌ی خدا پدر ای اولین طلوع مهربانی به جانم ای نجوای باران...