پایتخت شعر ایران

لطفا خودتان را برای مجموعه ی بزرگ حوزه ی مشق معرفی کنید: آرزو رمضانی هستم کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی روزنامه نگار ،ویراستار،ترانه سرا مدرس زبان و ادبیات فارسی و مترجم زبان استانبولی چگونه به ترانه سرایی علاقه مند شدید واز کجا شروع کردید؟ از نوزده سالگی نوشتن را با غزل شروع کردم و به صورت کاملا دلی می نوشتم تا زمانی که به دانشکده ی ادبیات راه یافتم و شوق و اشتیاقم به نوشتن از آن زمان بیشتر شد. سراغ موسیقی های فاخر رفتم و شعر زیاد می خواندم و با تشویق استادهای دانشکده م به سمت شعر...

به جهانم عجیب خوشبینم گاهی لبخند می زنم با عشق گاهی خوابای خوب می بینم وقتی برگ از درخت می افته من هنوزم به گریه می افتم اگه این زندگی اجازه می داد همه ی قصه هامو می گفتم! من به آینده مطمئن هستم آخرِ داستانِ ما خوبه می رسونم تو رو به آرامش بی خیال دلم که آشوبه! روی پاهام هنوز ایستادم خنده هام از نفس نیفتاده کی مثل من با بغض سر کرده؟ کی مثل من با عشق دل داده؟ زنده بودن رو دوست باید داشت زندگی فرصت رهایی ماست از گذشته تا زوده دست بکش آرزومون رسیدن...