پایتخت شعر ایران

آینده را شوالیه ها با شمشیر و نویسنده ها با قلم تسخیر می کنند شمشیر ها بر زمین خواهند افتاد و قلم ها خواهند شکست اما آینده هیچگاه فرا نخواهد رسید این بزرگترین رنج هستی ست کوشش برای جاویدان ماندن و جهد برای گریز از فراموشی   «حسین ابراهیمی بارچانی»     ❤️❤️  روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق    https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir      چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات اساتید،مربیان، معلمان و دانشجویان به کتاب تبدیل پایان نامه کارشناسی ارشد به کتاب  تبدیل رساله دکتری به کتاب  مشاوره، نگارش و تدوین پایان نامه و رساله در رشته های علوم انسانی...

گاهی تمام هستیِ من دَرد میکند قلبِ مرا ازهرچه عشقست سَرد میکند، ای هستی ات آتش زده برروح وجسم من، کاری که بامن میکنی نامَرد،میکند، هم بودنت زجرم دهد،هم جایِ خالی ات بین این رُخَم از درد،هرروز زَردمیکند، تو!!؛؛ دوست داری این بلاتکلیفیِ مرا!!؟؟!!! بود ونبودت هردوجانم را زخود،، هی طَرد میکند.   فاطمه دستوری         ❤️❤️  روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق    https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir      چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات اساتید،مربیان، معلمان و دانشجویان به کتاب تبدیل پایان نامه کارشناسی ارشد به کتاب  تبدیل رساله دکتری به کتاب  مشاوره، نگارش و تدوین پایان نامه...

#محبس نمی گنجم در این دنیا ، نمی مانم در این مَحبس مرا از من رها کن از تلاطم های دلواپس مرا از من بگیر اما خودت را پس نگیر از من ازاین گرداب های سرد و طوفان های آتش بس نشانم را از احساسِ گُل و آیینه پیدا کن بپرس از لامکانِ خالی ام ، از کوچه ای بی کَس مرا در خود ببین ای خوشه های گندمِ دیدار بیا ای خرمن تو مَرهمِ صحرای خارو خس که من در خود نمی بینم بدون‌ تو بیارامم نباشم بی تو من در کسری از ثانیه ها زین پس شبیه آسمان...

تقلب   زنگ خونه خورده بود . اومدم وسایل هام رو جمع کنم و برم که نازنین گفت :«مریم یه دقیقه صبر میکنی» گفتم :«زود باش » با عصبانیت گفت :« ای بابا یک دقیقه صبر کن » نازنین منتظر ماند تا کلاس خالی بشه بعد زبونش رو گاز گرفت و گفت :«مریم یادت هست هفته قبل امتحان داشتیم بعد من به تو تقلب رسوندم » گفتم :«وای ، حالا تو هم هی اینو بگو یکی می فهمه  بدبخت میشویم » نازنین :«خب حالا موضوع این هست فردا امتحان علوم داریم » گفتم :«خب ....» گفت :« خب منم هیچی...

(مترسک برفی) نویسنده عباس ترابی   داستان کوتاه اول بهار بود .رودخانه جاری شده بودند .پرندگان آواز می خواندند .دارکوبها بردرختان می زدند .و کشاورز در مزرعه خود حاضر شد .حالا او نخست یک مترسک از یک ترکه نسبتا بزرگ از درخت سنجد ساخت وبر تن او یک لباس بزرگ وبی ریخت آویخت. لباس این مترسک در باد تکان می خورد و همین جنب وجوش به مترسک جان میداد تا سارها وکنجکشها را بترساند .کمی گذشت اوضاع آرام شد اکنون کسی از مترسک نمی ترسید .پرندگان فهمیده بودند که مترسک بی آزار است و حتی گاهی هم مهربان .کشاورز در...

پای سخنانم لنگ است در میان صحبت هایم بسته ام ریسمان امید را به دست واژه هایم اما تو بِـه از آنـی که با واژگانم توصیف کنم تو را و میـدانم؛نخوانده میفهمی مرا.   مبینا منتی         ❤️❤️  روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق    https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir      چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات اساتید،مربیان، معلمان و دانشجویان به کتاب تبدیل پایان نامه کارشناسی ارشد به کتاب  تبدیل رساله دکتری به کتاب  مشاوره، نگارش و تدوین پایان نامه و رساله در رشته های علوم انسانی و اسلامی استخراج مقاله از پایان نامه و اکسپت مقاله  انجام طراحی...

سازِ مخالف میزند ، گیتی از آفرینش ، در پی ِجنگ است حق مانده زیرِ پای استبداد قلب ِ سیاست سرد ، از سنگ است رقاصه یِ بزمِ شَرارت ها با سازِ قدرت ها ، هماهنگ است دریوزگان ، دنبالِ کفتاران این ، داغ بر پیشانیِ ننگ است مو... لایِ درزِ نقشه هاشان نیست مغزِ نوابغ ، بی گمان هَنگ است نو کیسه ها ، سر مایه دارانند تنها دلیلش فقرِ فرهنگ است بر مسندِ عالَم ، جُلوسِ جَبر این عرصه بر نام آوران تنگ است مستکبران ، بی رحم می تازند دنیایشان زشت و سیه رنگ است نقاشِّ ماهر!...

#لری      کَرکَر     ❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥 چِرالَمپا  مَهه نُو  وَسته  مِن اَو. تِکِسته مِن تیام، اِشکَستِ تینَو. تیا  پِرپِر  کُنِن  ری  آسِمون پِر. تَشه تَهلی  تَنَه زِی  تیگِ  اَفتَو. تَوَر وا سَهم و کینه وَنده وِزگه. زِ اَویار اِشکِنا دِل، وِی به غِرنَو. سِتَم سِرسِر کُنه به ری دِله سِر. تیا جِلغونِ  هین  وابیده مَندَو. وُریده گَرتِ لیله ری  کَوو مَست. گِرِهده  گِل هَره  سَر پورِ تی رَو. دو کَوگ و  کُلکَمَر  بیراز و کَرکَر. که دیدِن  بالِ  سُهده  بالِ  لورَو. سُوارون  بی کَهَر، کُهرَو کُریزِن. اِگَردَن  جُستِ  لَمپا،  پاله  هینَو. کَهَر، بالِنده ها، تِی وِزگ و اَویار. کُنِن   لَولَو،    بَلا  کِردِن   بَراَفتَو....

بر تخت خواب پلک، چنان ایستاده ای گویا که بر اریکه ی جان ایستاده ای بر پیچ و تاب موی تو آشفته موج نو چون دست من سلیس و روان ایستاده ای چون تاک گیج، دور سرم پیچ می خوری چون سرو در سریر خزان ایستاده ای توی ترنج قالی کاشان نشسته ای چون چله در خطوط جهان ایستاده ای محوی چنان که سایه ی من با تو می رود نحوی روان که توی بیان ایستاده ای عزم گریز ابر شفق درد می کند چون تیر پر توان کمان ایستاده ای در ابتذال گفت ‌و شنودن نبوده ای حظ ابد...

بردی به یک عشوه ،دل و تاب و توانم را مواج کردی ناگهان رود روانم را پلکی زدی و کوه را آتشفشان کردی با غمزه ای خاموش کن آتشفشانم را هرگز نگیر ازمن نگاهی را،نگاهی که می خوانم از متنش جواب امتحانم را با اینکه حرف همدلی را ساده می گویم کمتر کسی فهمیده شعر بی زبانم را از پله هایم هرکه بالا رفت ،عاشق شد وقف تو کردم پیشتر ها نردبانم را تصمیم دارم که بسازم از همین حالا ویرانه های این جهان بیکرانم را روزی اگر تعبیر شد خوابم،به لبخندت تقدیم خواهم کرد شعر ناگهانم را محمدعلی ساکی...