اثری از فاطمه قربانی از نویسندگان انتشارات حوزه مشق
«
، شده بود ..
» اسباب بازی؟! «نازنین» را دیدم؛ اسباب بازیش را گرفته بود و تکان تکان میداد و موهایش در هوای خنک دره به این طرف و آن طرف، می‌رقصید!!نزدیک تر که شدم، بوی آشنایی میداد؛ بوی نان تازه میداد ..! عروسک خیمه بازیش را که نگاه کردم، لباس سفید به تن کرده بود و لب سرخگونش نویدبخش بود؛ دقیق تر که شدم، لبش را اخم نگاشت و از چشمان براقش، با ماژیک مشکی سیل اشک روان کرد!! نازنین، سنش بچه میزد اما «درد» را مزه مزه کرده بود و در نگاهش، چتر خواهشی فریاد میزد که:...
، شده بود .. » اسباب بازی؟! «نازنین» را دیدم؛ اسباب بازیش را گرفته بود و تکان تکان میداد و موهایش در هوای خنک دره به این طرف و آن طرف، می‌رقصید!!نزدیک تر که شدم، بوی آشنایی میداد؛ بوی نان تازه میداد ..! عروسک خیمه بازیش را که نگاه کردم، لباس سفید به تن کرده بود و لب سرخگونش نویدبخش بود؛ دقیق تر که شدم، لبش را اخم نگاشت و از چشمان براقش، با ماژیک مشکی سیل اشک روان کرد!! نازنین، سنش بچه میزد اما «درد» را مزه مزه کرده بود و در نگاهش، چتر خواهشی فریاد میزد که:... 
سمیه زارعی(متخلص به صبا) چشمهایم ک باز شد، تنها تصورات شب گذشته ،چون موهومات،نا مفهوم،در برابرم رژه می‌رفتند...مثل سرباز از نبرد برگشته اما ،نالان و تنها و تنها و تنها... کوله ام را با ناامیدی برمیدارم.... قهوه ای دم میکنم اما نه گرمای آن و نه تلخی آن هیچکدام،ن مرا هوشیارتر کرد و نه بیدار تر... دلسرد شده ام..انگار که مرده ام....تنم سرد و نبض قلبم ضعیف....از زنده بودنم در تحیّرم! چقدر باید بگذرد؟ چقدر باید بشود؟ من در نبرد نابرابر! نه برده ام....نه باخته ام!فقط رسیده ام.! همچون روحی از کالبد جدا شده ب جهانم می‌نگرم! دوستدارم پابرهنه... 
مامان جونم اولین #سالگرد آسمونی شدنت مبارک
... 
