پایتخت شعر ایران

غزل بانوی غزلساز بگذار که در سایه ات آرام بگیرم با نرگس مستانه ات آرام بگیرم در زیر غزل، مثنوی و چتر دو بیتی با هرچه ز آرایه ات آرام بگیرم با ساز مفاعیل فعل های صدایت با حس و درون مایه ات آرام بگیرم تو شاه همه مصرع و ابیات خدایی در کنج سرا، خانه ات آرام بگیرم باز آی فرود و بشکن بال و پرم را ای باز! که در لانه ات آرام بگیرم بانوی غزلساز من ! امشب بگذارم تا شانه به شا، شانه ات آرام بگیرم رحمت حسینی ۲۴دی۱۴۰۳فنوج سیستان و بلوچستان        ...