– اگر خالق خویش بودم

در محفلی سخن می‌گفتند از آروز‌ها، آرمان‌ها زیبا بود اما من آرزویم متفاوت بود، من آرزوی خلقت چیزی دیگر را نداشتم، من آرزو داشتم دوباره متولد شوم و خالق خود بعدی‌ام باشم!
اگر من خالق خویش بودم شاید لبخندی می‌شدم بر روی چهره‌‌ی دخترکی که آرزوی لبخند از قعر دل را داشت، لبخندی می‌شدم برای زدودن غم از دل‌ها و ادغام امید به قلب‌ها، کاش می‌شد من تبسمی شوم که بر بغضی رسوخ می‌نماید و آن توده‌ی عذاب‌آور را به شکوفه‌ای دگرسان می‌کند و آن نوگل را به گلی بهاری دگرگون می‌سازد!
اما اگر خود را حلاوت لب خلق نمی‌کردم اشک شوقی می‌شدم به هنگام چیرگی بر محنت، یا قطره‌ی اشتیاقی می‌شدم در زمان رسیدن به جانان و چه دلنشین است اشک شوق بودن.
گر این‌ها نمی‌شدم یقیناً خود را عشقی خلق می‌کردم بین دو عاشق واقعی، عشقی که در همه حال حقیقی بود، در وقت خنده یا فصل گریه یکی بود؛ محبتی می‌شدم در ژرفای دل‌ها، اگر شیفتگی می‌گشتم تبسم فواد می‌گشتم و چه خوب است تبسم فواد بودن!
چه مطلوب است آفریننده‌ی خود بودن از بهر نیک ساختن زندگی‌ها.

✍ رقیه بخشی

خدمات ما شامل چاپ کتاب‌های شعر، داستان، رمان، دلنوشته، کتاب کودک، ترجمه و تبدیل پایان‌نامه به کتاب است. شما هم اگر رویایی در سر دارید، با ما در تماس باشید:

09191570936
09393353009
https://hozeyemashgh.ir

انتشارات حوزه مشق؛ جایی برای رویش، قلم و جاودانگی