اثری از محبوبه کریمی از شاعران انتشارات حوزه مشق
نمیدونم کجای قصه بودم دقیقا لحظه ی آرامشم بود گلی که تو بهم هدیه ندادی همیشه روی میزارایشم بود همون روزا که فارغ بودم از عشق یکی اومد که قلب من رو لرزوند منو چشماش جوری شعله ور کرد که جنگل های تو چشمام و سوزوند گوش کن تو ببین که چی میگم چارچشمی مراقب من باش من پرُم از شبای بارونی وقت گریه مواظب من باش یکی اومد برای نبش قبر ِ همون حسی که توی بچگی مُرد تموم خاطرات تو دوباره مث دفترچه تو ذهنم ورق خورد تو که عشق منو از یاد بردی چرا یاد من...