به مناسبت درگذشت ه. الف. سایه
تقدیم به غزلسرای معاصر : امیرهوشنگ ابتهاج

«ارغوان و سایه»

ارغوان، شاخه ی همخون جدا مانده ی او
شده اینجا تنها
و کنارش شعر است
عکس سایه آنجاست
در کنارش شمع است
و هم اکنون سایه،
مثل یک روح لطیف
می خرامد در باغ
او به دیدار گلش می آید
اما نه،
ارغوان تنها نیست
روح او و سایه
با هم آغشته شده
ارغوان تا خود صبح
شعرها می‌خواند
تا در این دوره ی سرد
لحظه ای از تپش قلب غزل کم نشود
آخر این خانه ی پر تاب و تپش
سال ها منظره ی قول و غزل ها بوده
ارغوان می دیده
نرمی ساز و نواهای غزل‌خوانان را
ارغوان! این خانه
خانه ی عاشق هاست
ابتهاجت اینجاست
ارغوانم! نکند زرد شوی؟
من کنارت هستم
در وجودت هستم
تا زمان های ابد
من و تو در دلمان
موجی از شور و غزل ها داریم
چه کسی می گوید : من و تو بی جانیم؟
نبض سر سبزی این آب روان در دل خاک
به غزل می آرد، هر نفس، من و تو را
من و تو ساکن این خانه شدیم
که بمانیم در آن
ریشه هایت من را
می کشاند از خاک
می رسم تا افلاک
می نوازم با برگ
می نویسم با تو
در نسیم خنکی می خوانیم
غزلی شورانگیز
تا بماند در باد
نفس سبز من و تو باقی

شاعر: مستوره دادورکاشانی
تخلص: مهدخت

خدمات ما شامل چاپ کتاب‌های شعر، داستان، رمان، دلنوشته، کتاب کودک، ترجمه و تبدیل پایان‌نامه به کتاب است. شما هم اگر رویایی در سر دارید، با ما در تماس باشید:

09191570936
09393353009
https://hozeyemashgh.ir

انتشارات حوزه مشق؛ جایی برای رویش، قلم و جاودانگی