نخل خورشید

محرم شده و در دلم روضه و شوری برپاست
کوشش و کرنش و تعظیم به شور شعور مولاست
کربلا و صحن محض اعجاز عاشقی شدن
آزادگی،دینداری، پیام سفیر شهداست
قامت هایی رشید در میدان و متن حماسه
نخل خورشید، آن پاک عاشقان را، پیشوا و رهنماست
کربلا ای مدرسه عشق پر، از پرواز تشنه
این همه تشنه پرواز را ،حتم ،مقصد تا انتهاست
دشت، دست بی مرد، مرد بی دست،پیکر تنها، بی سر
گوش عرش پر، از ناله شرم فرات نینواست
خاک سرخ کربلا یا چمن سبز ولایت؟
گلی بی خار داشته با دلی که وسعتش دریاست
قاسم،محو عسل و عبدالله، تجلی ایثار
عزم هایی عظیم پی پایندگی دین طاهاست
تیر بر گلو،گهواره خالی رباب از اصغر
خار خنجر خشم، بر گل سرخ اکبر لیلاست
رقیه بلبلی شکسته بال و دل در قفس شمر
با سر پر مهر پدرش در آغوش،مرگ هم زیباست
ام المصائب، زینب،قهرمان صبر و بلا بود
اتفاق سبز او، ((ما رایت الا جمیلا ))ست
راس ماه بر سر نی هم بود قرآن تلاوت می کرد
صوت حق از نای بوسه گه نبی مصطفاست
آفتاب نیزه نشین تاریکی راه ، روشن می کرد
در خرابه های شام،ظلمت را چراغ راهنماست
آن همه بی حرمتی،آزار،شکنجه و اسارت
سر شاه دین در طشت زر،مصائب را تماشاست
هفتادو دو عروج در اقلیم یاس های معطر
دشمن هم با خودش درگیر تقلای تسلاست
سفیران با مرام شهادت،جلوه نورند
با زمین پر، ز،شمر ، حسینی شدن ما رویاست

پروین خسروی فرد