پایتخت شعر ایران

  در بحبوحه ی تمنا، قعر نگاهش را برگزیدم تا که از خود جانی بسازم که تمامش زخم به زخم ساخته شده؛ آری من از خود یک خود افگار ساختم تا هر بار که به خود نگاه میکنم انعکاس مودت را در خود ببینم. آری من پینه ای از جراحت هستم که رغبت پرواز در من تعیش میکند بی آنکه خود در پی تعیش باشم.   ندا منصوریانی         ❤️❤️ روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق https://ketabbaz.hozeyemashgh.ir چاپ انواع کتاب: شعر،داستان،دلنوشته،رمان،زندگینامه،سفرنامه،نمايشنامه،فیلمنامه، تبدیل جزوات اساتید،مربیان، معلمان و دانشجویان به کتاب تبدیل پایان نامه کارشناسی ارشد به کتاب ...

  در میان  هیاهوی صدای پرندگان در صبحی دل انگیز برای تو می نویسم در گیر و دار این روزهای سخت تو نمیدانی چشمانت همچون پهپادهای ایران و دل من چون گنبد آهنین به انتظار نشسته تا من در بی دفاع ترین روزهایم به تو اجازه دهم از مرزهای دلم بگذری و ندای پیروزی سر دهی آری من خودخواسته به تو اجازه ی تعرض دادم و حال در گوشه ای نشسته در جنگی سرد به سر می برم شاید در حمله ای تلافی جویانه دلت را به تاراج ببرم و همچون اعراب تمام ساکنین دلت را قتل عام کنم یا...

«حنین» در شب سرد، بی تو، تنها، برهنه پای، ژنده، ژولیده، پرسه‌های بی‌پایان. در دل خود زمزمه می‌کنم، چکامه‌ای از دوردست‌ها. جز کوی تو ندارم جای، یادت برایم آرام جان. آه از این حسرت بی‌پایان، که میان افکارم جان می‌گیرد، گویی جان مرا می‌گیرد. می‌خوانمت در هر سایه، در هر خلوت، در هر خرابه، در هر نسیم. تمام زندگی ام روی تو می‌دیدم. ای کاش می‌دانستی، ای کاش می‌فهمیدی. نور مهتاب، صدای موج، بوی دریا؛ پرتویی محو بر دیواره‌های بلند خیابان‌ها مهمان، بر سنگفرش ناهموار تیره‌ی خیابان‌ها، و من، سایه‌ای در پی سایه‌ات، لرزان. به امید نگاهی، دیداری، هرچند کوتاه،...