پایتخت شعر ایران

  همین حالا بیا تا عشقمان از تب نیافتاده همین حالا که اسم کوچکت از لب نیافتاده بیا دل‌تنگی‌ام را برطرف کن توی آغوشت بیا تا قصه‌ی عشق از کتاب شب نیفتاده همین حالا که از شور شراب خواهشت مستم دخیل آرزوهای خودم را بر دلت بستم همین حالا که از چیزی به جز قهرت نمی‌ترسم حساب خوب و بد با میل طغیان رفته از دستم بیا امشب بریزم زیر پایت آسمانم را بیارم تا لب پیمانه‌ات معجون جانم را تو را راهی کنم تا اوج لذت بین رگهایم بریزی با صدای هر نفس بر هم روانم را بیا فردا...