پایتخت شعر ایران

کافه تو کافه روبرو، یکی هرشب میاد که فکر نمیکنم منو یادش بیاد با یه نگاه بهش رفتم ۲۰ سال قبل دنیا با ریتم تند کشیده شد عقب ای وای از اون چشات، مث غزالی تو من یه شهرِ آشوب، چه بیخیالی تو بازم سفارشت، یه قهوه ی تلخه میاد جلو چشمام گذشته بی وقفه چی میتونم بگم؟ انگار که صد ساله اون عاشقی امروز،یه میوه ی کاله تو کافه روبرو، عمر من نشسته کی فکرشو می کرد، شدیم پیر و خسته می بینمت هرشب، ولی از دورادور شده تا اون کافه،قدرِ یه دنیا دور...   ❤️❤️  روابط عمومی انتشارات...